Słysząc „wzory zwierzęce” większość ludzi uśmiechnie się pod nosem, wyobrażając sobie cętkowane bluzki, spodnie czy torebki. Często można zauważyć nadużycie takiego printu, które nie wygląda ani poważnie, ani elegancko, ani nawet modnie. Oczywiście taki błąd nie musi być od razu naszym błędem. Zwierzęce akcenty mogą stworzyć świetną stylizację, pod warunkiem, że odpowiednio się je dobierze. Nie bez przyczyny są modne niemal przez cały czas i wciąż na nowo pokazują się w wizjach projektantów. Wzory takie rzucają się w oczy, należy więc znać umiar. Trzeba podchodzić do nich, niczym jak do dzikich zwierząt, bardzo ostrożnie.

Wróćmy do początku…

Zauważmy najpierw, że zazwyczaj na ubraniach zostają umieszczone motywy jedynie drapieżnych, dzikich i niebezpiecznych zwierząt. Nikt chyba nie powie, że pantera i lampart to potulne kociaki. Na ulicy raczej nie spotkamy poważnych ludzi noszących ubrania z motywem pingwina albo psa. Wszystko to ma swój początek już w czasach jaskiniowców. Wówczas zdobyte futra miały nie tylko ogrzewać, ale stanowiły również symbol waleczności i siły. Człowiek noszący takie skóry uważany był za lepszego i ważniejszego. Taka mentalność przeszła do średniowiecza, gdzie lamparcie cętki albo pręgi zarezerwowane były wyłącznie dla królów i ewentualnie ich elity. W XX wieku ubrania z wykorzystaniem zwierzęcych motywów stawały się coraz bardziej popularne, choć początkowo nosili je tylko mężczyźni. Co ciekawe, przełomem, który pozwolił kobietom dołączyć do grona „nosicieli” tego motywu, nie była jakaś wielka rewolucja, lecz Jane w „Przygodach Tarzana”, którą zagrała Maureen O’Sullivan. W następnych latach coraz więcej cętek pojawiało się na wybiegach i ulicach. Choć w dzisiejszych czasach mają swoje wzloty i upadki na skali trendów, to jednak nigdy nie giną.

Z jakimi kolorami łączyć motywy zwierzęce?

Panterka, gepardzie cętki, paski zebry czy krokodyle łuski same w sobie są już odważne, dlatego nie można parować ich z mocnymi, wyrazistymi kolorami. Wykluczone są więc wszelkie neony i inne rzucające się w oczy barwy. Najbezpieczniej postawić tu na czerń, biel, khaki, odcienie szarości, ecru, nude i inne, raczej pastelowe kolory. Wówczas ubiór ze wzorem zwierzęcym będzie gustownie wyróżniać się i unikniemy efektu przesycenia.

Czy każda kobieta może nosić panterkę i cętki?

Motywy zwierzęce nie mają jasno wytyczonych reguł, które stwierdzają, że nadają się one tylko dla niektórych typów sylwetek. Tak naprawdę każda kobieta może śmiało wykorzystywać te wzory, jednakże ważne jest ich umiejscowienie. Jeżeli któraś z pań chce się pokusić na mocny i odważny element, taki jak cętkowane spodnie, to warto wiedzieć, że mogą to zrobić tylko kobiety posiadające zgrabne, szczupłe nogi. Inaczej nietrudno uwydatnić i skierować uwagę na wady, co nie będzie wyglądać korzystnie.

Co więcej, wybierając motyw pasków zebry, należy mieć na uwadze, że optycznie powiększają. Uważać trzeba także na wszelkie poziome wzory, gdyż poszerzają. Z drugiej jednak strony, dzięki motywom zwierzęcym można odwracać uwagę od tych części ciała, z których jest się mniej zadowoloną.

Nosząc wzory zwierzęce trzeba mieć świadomość tego, że nawet nieśmiała i cicha osoba w nie ubrana, będzie zauważana. To również do czegoś zobowiązuje. Należy więc przyjmować wyprostowaną postawę ciała i mieć pewny krok.

Stylizacje z wykorzystaniem drapieżnych wzorów

Podczas włączania ubrań zeberkowych/panterkowych itp. do swoich codziennych stylizacji, należy bardzo uważać, aby nie przekroczyć cienkiej w tym wypadku linii, dzielącej elegancję i gust od kiczu i tandety. Lepiej więc użyć niewielkiego elementu z motywem zwierzęcym niż z nim przesadzić. Trzeba także zwracać szczególną uwagę na poniższe aspekty.

Długość – fason pod żadnym pozorem nie może być wyzywający. Już sam wzór jest śmiały, więc gdy skomponuje się to ze zbyt odważnym krojem, może wyglądać wulgarnie. Co więcej, ważne jest, aby ubrania nie były obcisłe. Dobrze będą prezentować się bardziej oversizowe bluzki i luźne sukienki.

Materiał – przed kupnem ubrania trzeba dokładnie przestudiować metkę. Materiał, z którego wykonano daną rzecz musi być dobrej jakości. Świetnie sprawdzi się jedwab, ale bawełna i wełna również nie będą złe. Często jednak ubrania z cętkami czy paskami są z poliestru (wynika to z konieczności sztucznego barwienia tkanin) i niekiedy jest on dodatkowo marnej jakości. Jeżeli ten składnik jest jednak konieczny, warto zadbać by był matowy i w jak najwyższym gatunku. Nie warto eksperymentować z podróbkami i w ten sposób „zaoszczędzać”. W większości przypadków okaże się bowiem, że nie będziemy się dobrze czuć (i nie oszukujmy się, także wyglądać) w danym stroju.

Wzór – nie powinien być zbyt rzucający się w oczy i gęsto osadzony. Liczą się także kolory. Często można znaleźć motywy zwierzęce w przeróżnych kombinacjach kolorystycznych. Nie warto się na nie decydować. Wybierać trzeba tylko takie motywy, które prawdziwie odzwierciedlają naturalne umaszczenie zwierząt. W przyrodzie zdarzają się niewielkie odchylenia, ale dotyczyć mogą ewentualnie jasności i nasycenia barw, a nie całkowitej zmiany brązowych łat np. w różowe. Najlepiej na ubraniach wyglądają cętki czy pręgi przygaszone, pastelowe, bez intensywnych kolorów.

Łączenie motywów – tutaj mówimy stanowcze NIE. W jednej stylizacji może znaleźć się wyłącznie jedna rzecz, posiadająca wzór zwierzęcy. Nawet jeśli mowa tu o dodatkach i to tak drobnych, jak np. apaszka czy pasek. Podkreślamy jeszcze raz, takie ubrania są widoczne i dominujące. Dlatego dobieranie kolejnego motywu spowoduje brak harmonii i (dosłownie) wizualną rywalizację.

Jak nosić panterkę?

Nazwa ta jest powszechnie przyjęta i używana. Jednak w codziennym języku nazywa się tak nie tylko wzory pantery, ale także lamparta, geparda czy ocelota. Są one bowiem bardzo do siebie zbliżone. Oczywiście istnieją różne rodzaje panterki – z mniejszymi bądź większymi, intensywniejszymi i stonowanymi plamkami. Nieważne czy jest to bluzka, spodnie, płaszcz, czy też sukienka – jeśli jest na nich widoczna panterka, to reszta stylizacji nie może się niczym wyróżniać. Wszelkie dodatki najlepiej gdyby były czarne albo beżowe. Motyw ten będzie dobrze sprawdzał się w połączeniu ze sportowymi ubraniami takimi jak: trampki, bluza albo czapka z daszkiem. Panterka może być także ładnym dopełnieniem – zakładając cętkowany pasek do np. jasnobeżowej sukienki, wyróżni on się całą stylizację, dzięki czemu nie będzie jednolita i nudna.

Jak nosić „zebra print”?

W tym wypadku mamy trochę większą swobodę. Wszystko bowiem dotyczy kolorów czarnego i białego, czyli całkowicie uniwersalnych i wiecznie modnych barw. Łatwiej więc odpowiednio dopasować resztę stylizacji, niż w przypadku pozostałych motywów zwierzęcych. Co więcej, pod hasłem popularnej „zeberki” kryje się wiele różnych odmian i kombinacji. Paski mogą być pionowe, poziome, ukośne, pozawijane, tworzyć coś w rodzaju mozaiki, asymetryczne, nieregularne, grube, chude, gęste, rzadkie itd.

Główną wadą pasów jest fakt, że źle dobrane, mogą wizualnie poszerzać. Dlatego między innymi na spodnie, spódnice, sukienki czy stroje do kąpieli z wykorzystaniem tego motywu, powinny decydować się kobiety raczej szczupłe. Pozostałe panie mogą wybrać dla siebie na przykład bluzy z takim wzorem, żakiety, kardigany albo ewentualnie luźne, letnie sukienki.

Zeberką nazwiemy również na przykład takie połączenie czerni i granatu. W tym przypadku nomenklatura dyktowana jest przez rodzaj wzoru, a nie kolor.

W jakich sytuacjach można wykorzystać motywy zwierzęce?

Wyraziste i zwracające uwagę motywy zwierzęce, nie są odpowiednie na wszystkie okazje. W zależności od sytuacji, trzeba odpowiednio je „dozować”. Idąc na wieczorne spotkanie albo zabawę czy bal, sukienka z cętkami będzie wyglądać kobieco i adekwatnie. Jeśli chodzi o pracę, to można, ale bez przesady i nadużywania – subtelny akcent zwierzęcy wystarczy. Wizytowa bluzka w panterkę, nie powinna mieć dużego dekoltu, falban ani przeszyć. Za to materiał winien być elegancki, o wysokiej jakości. Taka stylizacja pasuje między innymi dla osoby pracującej w biurze, nauczycielki, handlowca czy szkoleniowca. Na ważne biznesowe spotkania czy rozmowy kwalifikacyjne lepiej postawić na klasykę. Ewentualne cętki najlepiej ograniczyć do minimum (np. apaszka).